-
1 προσκυρέω
b adjoin, Herod. [voice] Med. ap. Orib.10.5.10; ἕλος παπυρικὸν ὃ προσκυρεῖ (or - κύρει) τῇ λεγομένῃ Βαθείᾳ (place-name) BGU1121.8 (i B.C.).2 meet with, τινι Emp.2.5; ναῦς πέτρῃ π. Thgn.1361;ἑωυτοῖσι Hp.Praec.8
: c. acc. rei, (anap.): reversely, δόμοισι πῆμα προσκυρεῖ betides the house, A.Ch.13.3 belong, appertain, or be attached to, D.S.16.42, Plu.Art.21; τὰ προσκυροῦντα τούτοις Epist. ap. J.AJ13.4.9; (Egypt, ii B.C.), cf. Sammelb.1567.7 (iii B.C.), 4208.7 (ii B.C.);τῶν οἰκοπέδων -κυρόντων Sardis 7(1).1
i 11 (iv/iii B.C.); προσκύρουσιν πρὸς τὴν κώμην καὶ ἄλλαι κῶμαι ib.4;οἱ -οντες τόποι PLond.2.401.28
(ii B.C.); (iii A.D.).Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > προσκυρέω
Перевод: с греческого на все языки
со всех языков на греческий- Со всех языков на:
- Греческий
- С греческого на:
- Английский